Jezu, cudowna jest Twoja miłość do każdego z nas.
Cudowna jest miłość, która niczym Twoje przebite serce
objawia się w tej hostii,
tak jakbyś nas pragnął dotknąć tą miłością i tym sercem!
Tego nie ma na świecie.
Twojej miłości nie możemy znaleźć nigdzie indziej, tylko w Tobie!
My Ci z tego świata przynosimy tylko rany
i wiemy, że tylko Ty możesz je wszystkie wyleczyć
i wszystko uczynić nowym
i odnowić nas dzięki swojej miłości.
Mój Jezu, teraz chcę Ci się pokłonić razem z Maryją,
Twoją Matką i naszą Matką.
Ty byłeś sensem Jej życia i Jej czasu,
Ty byłeś spełnieniem Jej czasu.
Chodziła po świecie poświęcona temu sensowi i teraz jest z Tobą w wieczności.
Teraz Jezu,
wspólnie z Twoją i naszą Matką Maryją proszę Cię:
Wypełnij sobą i swoim sensem mój czas,
wszystkie te chwile, które zostały mi dane!
Pozwól, abym zaczynał i kończył dzień z Tobą
przez wszystkie lata i całe moje życie!
Ty jesteś Emmanuel, Bóg z nami, Bóg ze mną w każdej chwili.
Przynoszę Ci mój czas i proszę Cię:
Wybacz mi wszystkie te chwile gdy żyłem tak, jakbyś nie był Emmanuelem,
jakby Bóg nie był ze mną,
kiedy szukałem innych bogów i żyłem daleko od Ciebie,
a Ty zawsze byłeś obok mnie!
I gdy Cię adoruję, Jezu proszę Cię:
Swoją łaską dotknij mojej świadomości i podświadomości,
abyś w moim czasie naprawdę stał się Emmanuelem, Bogiem ze mną.
Dlatego dziś wieczorem w otwartości serca
oddaję Ci do dyspozycji mój czas i moje życie,
tak jak Maryja uczyniła w chwili Twojego Wcielenia:
Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według Twego słowa!
Zgadzam się na plan Twojej miłości w moim życiu!
M.
(Opublikowano w Głosie Pokoju nr 11)
